hangi uyumsuzluk sebep olur dünyanın bağlarını çözmeye?
hangi tanrı bunca büyük savaş çıkarır iki doğru arasında?
tek başlarına geçinirler de,
neden boyunlarına bir yuları geçirmek istemezler?..
--
korkularla,arzularla tutuşmuş adam
kendine bile efendi değildir zaten...
--
dehşet salan vahşi kralları bile alaşağı eder
sefil bir esirin başını ise göğe çıkarır!
gözyaşları döken zavallıları işitmez,kaygı duymaz...
dahası,sebep olduğu acılara güler geçer!
işte böyle eğlenir,böyle kanıtlar gücünü
darmadağan ettiği adamı bir anda mutlu kılar
--
ah şöhret şöhret,bunca adamı,
beş para etmez bunca ölümlüyü,nasıl da göklere çıkardın!
--
seni güzel gösteren kendi doğan değil,sana bakan gözlerin kusurluluğudur!
--
ilk çağlar ne kadar mutluydu
bereket taşan tarlalarıyla!
sefahatin uyuşturuculuğuna uğramamıştı henüz,